فهرست مطالب
Toggleاتصال کوتاه در سیستمهای قدرت، از رایجترین و در عین حال خطرناکترین پدیدههاییست که میتواند پایداری شبکه را بهشدت مختل کند. این نوع خطاها با ایجاد جریانهای بسیار بالا، آسیبهای جدی به تجهیزات و عملکرد سیستم وارد میکنند. درک دقیق انواع اتصال کوتاه و رفتار آنها، نقش کلیدی در طراحی حفاظت مؤثر و جلوگیری از خاموشیهای گسترده دارد. با پیشرفت روزافزون سیستمهای قدرت و پیچیدهتر شدن توپولوژی شبکهها، شناخت جامع این پدیده بیش از هر زمانی ضروری است. در این مقاله با انواع خطاهای اتصال کوتاه، ویژگیها، روشهای تحلیل و راهکارهای حفاظت آشنا میشویم. اگر میخواهید بدانید کدام نوع خطاها بیشترین تهدید را برای شبکههای قدرت دارند و چگونه باید با آنها مقابله کرد، تا انتها همراه ما باشید.
مبانی نظری اتصال کوتاه
اتصال کوتاه (Short Circuit)، حالتی از عملکرد ناپایدار در سیستمهای قدرت است که در آن، دو یا چند نقطه از سیستم با امپدانس بسیار کم به یکدیگر متصل میشوند. این پدیده موجب عبور جریان بسیار زیادی میشود که معمولاً چند برابر جریان نامی سیستم است و در صورت عدم تشخیص و قطع سریع، میتواند باعث آسیبدیدگی شدید تجهیزات، آتشسوزی، یا حتی خاموشی سراسری شود.
در شرایط عادی، بارها جریان را از منبع دریافت میکنند و ولتاژ و جریان در سیستم در تعادل هستند. اما در زمان وقوع اتصال کوتاه، این تعادل بههم میخورد و مسیر جریان بهصورت ناخواسته تغییر میکند. میزان این جریان عمدتاً به امپدانس مسیر خطا، ظرفیت اتصال کوتاه منبع و نوع خطا بستگی دارد.
تحلیل اتصال کوتاه معمولاً بر مبنای مدل معادل سیستم در شرایط خطا انجام میشود. در این تحلیل، عناصر اصلی شبکه (ژنراتورها، ترانسفورماتورها، خطوط انتقال و بارها) با امپدانسهای معادل نشان داده میشوند. یکی از مهمترین پارامترها در این مدلسازی، راکتانس داخلی ژنراتور و امپدانس ترانسفورماتور است.
برای آشنایی بیشتر با مفهوم اتصال کوتاه، انواع آن و سه علت اصلی پیدایش این پدیده، مطالعهی این مقاله توصیه میشود:
جریان اتصال کوتاه بهطور کلی به سه دسته تقسیم میشود:
- جریان لحظهای (Peak Current) که در چند میلیثانیه اول ایجاد میشود و بیشترین مقدار را دارد.
- جریان اولیه یا گذرا (Transient Current) که پس از افت اولیه بهوجود میآید و بسته به نوع تجهیزات ممکن است چند صد میلیثانیه باقی بماند.
- جریان دائم یا ماندگار (Steady-State Fault Current) که در صورت باقی ماندن خطا، تا زمان عملکرد سیستم حفاظت ادامه دارد.
شناخت رفتار این سه فاز از جریان اتصال کوتاه برای انتخاب تجهیزات حفاظتی مناسب، طراحی کلیدزنی درست و تعیین تحمل حرارتی کابلها و تجهیزات ضروری است.
برای درک بهتر نحوه محاسبه جریان اتصال کوتاه، بهویژه در شرایطی که با حداقل مقدار جریان خطا مواجه هستیم، مطالعهی این مقاله مفید خواهد بود:

این نمودار یک مدل ساده از سیستم قدرت را در شرایط وقوع اتصال کوتاه نشان میدهد. که در آن:
- G نمایانگر ژنراتور است با راکتانس داخلی Xg
- T ترانسفورماتور با امپدانس Xt
- Zline امپدانس خط انتقال
- Load بار نرمال سیستم
- و در انتهای خط، محل وقوع اتصال کوتاه (Fault) با رنگ قرمز مشخص شده
طبقهبندی خطاها در سیستمهای قدرت
خطاها در سیستمهای قدرت به طور کلی به دو دستهی اصلی متقارن و نامتقارن تقسیم میشوند. این دستهبندی براساس تعداد فازهای درگیر در خطا و تأثیر آنها بر تعادل شبکه صورت میگیرد.
خطاهای متقارن (Symmetrical Faults)
این نوع خطا زمانی رخ میدهد که هر سه فاز سیستم به صورت مساوی تحت تاثیر قرار گیرند. رایجترین و مهمترین نوع آن، خطای سهفاز با هم (Three-Phase Fault) است، که ممکن است با یا بدون تماس با زمین اتفاق بیفتد. در این حالت، سیستم کاملاً نامتعادل نمیشود و تحلیل آن با استفاده از مدلهای سادهتر امکانپذیر است.با وجود نادر بودن (کمتر از 5٪ خطاها)، بیشترین شدت جریان اتصال کوتاه را ایجاد میکند و باید در طراحی تجهیزات حفاظتی و کلیدزنی لحاظ شود.

خطاهای نامتقارن (Unsymmetrical Faults)
این خطاها فقط یک یا دو فاز سیستم را درگیر میکنند و باعث نامتعادلی در ولتاژ و جریان سهفاز میشوند. تحلیل آنها نیازمند استفاده از مولفههای متقارن (Positive, Negative, Zero sequence components) است. خطاهای نامتقارن بسیار رایجتر از خطاهای متقارن هستند و معمولاً در اثر عوامل محیطی، برخورد اشیاء یا خرابی تجهیزات رخ میدهند.
مهمترین انواع خطاهای نامتقارن عبارتاند از:

در عمل، خطاهای نامتقارن با وجود شدت کمتر، به دلیل احتمال وقوع بالاتر، اهمیت بسیار زیادی در طراحی سیستمهای حفاظتی دارند.
انواع اتصال کوتاه در سیستمهای سهفاز
در سیستمهای قدرت، انواع مختلفی از اتصال کوتاه ممکن است رخ دهد که بسته به تعداد فازهای درگیر و تماس با زمین، ویژگیها و شدت متفاوتی دارند. شناخت هر نوع خطا برای تحلیل پایداری، طراحی حفاظت و بررسی حالتهای بحرانی ضروری است. در ادامه، به بررسی دقیق شش نوع اصلی اتصال کوتاه در سیستمهای سهفاز میپردازیم:
خطای سهفاز بدون تماس با زمین (Three-Phase Fault)
این نوع خطا زمانی رخ میدهد که سه فاز سیستم قدرت (R، S، T) به یکدیگر اتصال پیدا میکنند اما هیچکدام با زمين تماس ندارند. این خطا متقارنترین حالت ممکن در شبکه است و تحلیل آن نسبت به سایر انواع خطاها سادهتر است، زیرا ولتاژ و جریان در هر سه فاز بهطور یکسان تغییر میکنند و میتوان از مدل تکفاز برای تحلیل استفاده کرد. ویژگی اصلی این خطا، شدت بسیار بالای جریان اتصال کوتاه است که در کسری از ثانیه به اوج میرسد. دلایل وقوع این خطا میتواند شامل خرابی عایق اصلی تجهیزات، برخورد فیزیکی شدید بین هادیها یا انفجار داخلی در تابلوهای فشار قوی باشد. با وجود اینکه احتمال وقوع آن بسیار کم است (کمتر از ۲٪)، اما از آنجا که بیشترین جریان را ایجاد میکند، باید در طراحی قدرت قطع کلیدها، تحمل حرارتی باسداکتها و ترانسها لحاظ شود.

خطای سهفاز به زمین (Three-Phase-to-Ground Fault)
در این حالت، هر سه فاز سیستم همزمان با زمین تماس برقرار میکنند. مانند حالت قبلی، این خطا نیز متقارن است اما به دلیل درگیر شدن مسیر زمین، رفتار جریان توالی صفر نیز وارد معادلات میشود و تحلیل آن اندکی پیچیدهتر میشود. این خطا معمولاً در اثر تخریب شدید عایق تجهیزات اصلی مانند کابلهای سهفاز، تابلوهای داخلی یا ژنراتورها به وقوع میپیوندد. ویژگی بارز این نوع خطا، ترکیب جریانهای بالا و شدید همراه با خطر بالای اتصال بدنه و شوک الکتریکی است. با اینکه وقوع این خطا در عمل نادر است (کمتر از ۳٪)، اما در صورت وقوع، تجهیزات حفاظتی باید بهسرعت عمل کنند و سیستم زمین باید قابلیت تحمل و هدایت جریان را داشته باشد تا از آسیب گسترده جلوگیری شود.

خطای تکفاز به زمین (Single Line-to-Ground Fault – SLG)
شایعترین نوع خطا در سیستمهای قدرت است که طی آن تنها یک فاز (معمولاً R) با زمین تماس پیدا میکند. این خطا شدیداً نامتقارن است و باعث تغییر شدید ولتاژ و جریان در سه فاز میشود. بیش از ۷۰ تا ۸۰ درصد از خطاهای ثبتشده در شبکههای توزیع و انتقال از این نوع هستند. علت رایج آن معمولاً نفوذ رطوبت، شکست عایق کابلها، برخورد شاخه درخت یا حیوانات با خطوط هوایی و ضعف اتصالات زمین است. ویژگی این خطا، شدت قابل توجه جریان در فاز معیوب و نوسانات ولتاژ در فازهای دیگر است. ملاحظات حفاظتی برای این نوع خطا بسیار حیاتی است؛ استفاده از رلههای جریان زمین، تنظیم حساس و سریع رلهها، و طراحی صحیح سیستم زمینکردن میتواند جلوی توسعه خطا به سایر تجهیزات را بگیرد.

خطای دو فاز به هم (Line-to-Line Fault – LL)
در این نوع خطا، دو فاز بدون تماس با زمین با یکدیگر اتصال پیدا میکنند، مانند اتصال فازهای R و S در اثر برخورد. این خطا نامتقارن است و باعث افزایش جریان در دو فاز درگیر و اعوجاج در فاز سوم میشود. شدت جریان در این خطا معمولاً متوسط، کمتر از سهفاز و بیشتر از حالت تکفاز به زمین میباشد. دلایل اصلی بروز این خطا شامل فرسودگی عایق بین فازها، باد شدید، شکست کراسآرم (Cross Arm) یا برخورد اشیاء خارجی با سیمهای هوایی است. ملاحظات مهم در این نوع خطا استفاده از رلههای فازی مستقل است تا بتوان تشخیص دقیق و مجزای خطا را انجام داد و فقط بخش آسیبدیده را قطع کرد.

خطای دو فاز به زمین (Double Line-to-Ground Fault – DLG)
در این حالت، دو فاز بهطور همزمان با زمین تماس برقرار میکنند، برای مثال R و S. این خطا نیز جزو خطاهای نامتقارن است و جریان زمین در آن بیشتر از SLG است، چرا که دو مسیر، مجزای جریان اتصال زمین فعال میشوند. از نظر شدت، این خطا قویتر از خطاهای SLG و LL است و میتواند منجر به صدمات شدید به کابلها، تجهیزات و حتی اتصالات زمینی شود. از جمله دلایل وقوع این خطا میتوان به سقوط کابل، برخورد جسم فلزی یا تجهیزات با دو فاز بهطور همزمان، یا شکست عایق دو رشته در خطوط فشار متوسط اشاره کرد. طراحی حفاظتی این خطا نیاز به استفاده از رلههایی با حساسیت بالا به توالی صفر و منفی دارد و همچنین سیستم زمین باید ظرفیت تخلیه همزمان دو فاز را داشته باشد.

خطای فاز به فاز به علاوه زمین (LL + SLG)
پیچیدهترین حالت خطای اتصال کوتاه، زمانی است که دو فاز با یکدیگر و بهصورت همزمان یا با تأخیر کوتاه، یکی از آنها با زمین نیز در تماس قرار میگیرد. این ترکیب از دو نوع خطای LL و SLG تشکیل شده است و باعث رفتار بسیار پیچیده جریان و ولتاژ در شبکه میشود. شدت جریان در این نوع خطا بسیار زیاد است و بسته به محل وقوع میتواند منجر به عملکرد همزمان چند رله و حتی خطای تشخیص در سیستم حفاظتی شود. این خطا معمولاً در اثر شکست تجهیزات کلیدی مانند مقرهها، تابلوهای فشار قوی یا کابلهای صنعتی رخ میدهد. ملاحظات حفاظتی شامل نیاز به تحلیلهای پیشرفته با استفاده از مؤلفههای متقارن، بهرهگیری از رلههای دیجیتال چندمرحلهای، و مدلسازی دقیق سیستم در نرمافزارهایی مانند DIgSILENT یا ETAP است.

تحلیل آماری وقوع انواع خطاها
برای طراحی مؤثر سیستمهای حفاظتی در شبکههای قدرت، شناخت آماری از فراوانی وقوع انواع خطاهای اتصال کوتاه اهمیت حیاتی دارد. این دادهها به مهندسان کمک میکند تا منابع حفاظتی را در جایی متمرکز کنند که احتمال بروز خطا بالاتر است، و از پیچیدهسازی غیرضروری در بخشهایی با احتمال خطای کمتر جلوگیری شود.
بر اساس مطالعات انجامشده در شبکههای توزیع و انتقال، خطای تکفاز به زمین (Single Line-to-Ground) رایجترین نوع اتصال کوتاه است که تقریباً ۷۰ تا ۸۰ درصد کل خطاها را تشکیل میدهد. این نوع خطا معمولاً در اثر رطوبت، نفوذ آب، آسیب مکانیکی یا برخورد شاخه درختان با خطوط هوایی رخ میدهد. این نوع خطا بهویژه در سیستمهایی که بهصورت مؤثر یا از طریق مقاومت زمین شدهاند، بسیار شایع است.
پس از آن، خطای فاز به فاز (Line-to-Line) و دو فاز به زمین (Double Line-to-Ground) بهترتیب با ۱۰ تا ۱۵ درصد و ۵ تا ۱۰ درصد در رتبههای بعدی قرار دارند. خطای دو فاز به همراه تماس با زمین (LL + SLG) و سهفاز به زمین کمتر از ۵ درصد موارد را تشکیل میدهند و بهعنوان خطاهای ترکیبی و شدید تلقی میشوند.
در مقابل، خطای سهفاز بدون تماس با زمین (Three-Phase Fault) با اینکه شدیدترین نوع خطاست، ولی نادرترین مورد محسوب میشود و تنها در ۱ تا ۲ درصد خطاهای ثبتشده مشاهده میشود. این نوع خطا معمولاً در اثر خرابی شدید تجهیزات، برخورد فیزیکی کامل بین فازها یا انفجار داخلی در تابلوهای فشار قوی رخ میدهد.

در مجموع، این تحلیل آماری نشان میدهد که اکثر منابع حفاظتی باید بر روی تشخیص سریع خطاهای نامتقارن بهویژه تکفاز به زمین متمرکز شوند، چرا که این خطاها هم بیشترین احتمال وقوع را دارند و هم در صورت عدم تشخیص بهموقع، میتوانند به سایر خطاها منجر شوند.
روشهای تشخیص و حفاظت در برابر اتصال کوتاه
تشخیص سریع و دقیق اتصال کوتاه، همراه با عملکرد بهموقع تجهیزات حفاظتی، نقش حیاتی در جلوگیری از آسیب گسترده به تجهیزات، خاموشی سراسری و حتی خطرات جانی دارد. سیستمهای قدرت مدرن، بهویژه در سطوح فشار قوی و فوققوی، از ترکیبی از تجهیزات حفاظتی کلاسیک و روشهای تشخیص پیشرفته استفاده میکنند تا در کمترین زمان ممکن، خطا را شناسایی کرده و بخش آسیبدیده را از شبکه جدا کنند.
تجهیزات حفاظتی اصلی
تجهیز حفاظتی |
وظیفه اصلی |
---|---|
رلههای حفاظتی |
تشخیص محل و نوع خطا و فرمان به کلید قدرت |
کلیدهای قدرت (Breaker) |
قطع مدار پس از دریافت فرمان از رله |
CT و PT |
نمونهبرداری از جریان و ولتاژ برای رلهها |
فیوزها |
حفاظت ساده و سریع در سطوح پایین ولتاژ |
سیستمهای زمینکردن |
کاهش ولتاژ تماس و جریان خطا در اتصال زمین |
انواع رلههای حفاظتی در برابر اتصال کوتاه
- رله اضافه جریان (Overcurrent Relay)
رایجترین نوع رله که به افزایش ناگهانی جریان پاسخ میدهد. معمولاً برای خطاهای SLG و LL استفاده میشود. در انواع زماندار، لحظهای و معکوس طراحی میشود. - رله جریان زمین (Earth Fault Relay)
مخصوص تشخیص خطاهای اتصال به زمین (مانند SLG و DLG). این رله معمولاً با اندازهگیری جریان توالی صفر یا استفاده از CT حلقهای عمل میکند. - رله دیفرانسیل (Differential Relay)
مناسب برای حفاظت از ترانسفورماتورها، ژنراتورها و باسبارها. با مقایسه جریان ورودی و خروجی یک تجهیز، خطاهای داخلی را تشخیص میدهد.
رله امپدانس (Distance Relay)
معمولاً در خطوط انتقال استفاده میشود. با اندازهگیری نسبت ولتاژ به جریان، فاصله تا محل خطا را تخمین میزند و بر اساس آن تصمیمگیری میکند.
رلههای تطبیقی و دیجیتال (Intelligent Relays)
در شبکههای مدرن، از رلههای میکروپروسسوری استفاده میشود که قابلیت تحلیل دقیق شکل موج، ذخیرهسازی اطلاعات، و ارسال سیگنال به مراکز کنترل دارند.

روشهای تشخیص محل خطا
- روش موج سیار (Travelling Wave Method): با تحلیل بازتاب سیگنالهای بسیار سریع در خطوط انتقال، محل دقیق خطا مشخص میشود.
- روش مقایسه جریان/ولتاژ: در خطوط بلند، با مقایسه سیگنال در دو سر خط، خطای داخلی و خارجی تفکیک میشود.
- روش آنالیز مولفههای متقارن: برای تشخیص نوع خطاهای نامتقارن مانند SLG و DLG، مولفههای مثبت، منفی و صفر بررسی میشوند.
- سیستمهای مانیتورینگ بلادرنگ (Real-Time Monitoring): با استفاده از SCADA یا PMU، وضعیت شبکه بهصورت لحظهای کنترل میشود و خطا سریع گزارش میگردد.
نکات کلیدی در طراحی حفاظت
- انتخاب صحیح نوع رله بر اساس ساختار شبکه و احتمال وقوع هر نوع خطا
- تنظیم دقیق زمان عملکرد و هماهنگی رلهها برای جلوگیری از قطع غیرضروری بخشهای سالم
- بررسی و تست دورهای تجهیزات حفاظتی برای اطمینان از عملکرد درست
- استفاده از سیستم زمین مؤثر برای محدود کردن ولتاژها و جریانهای خطرناک در خطاهای به زمین
در نهایت، عملکرد موفق سیستم حفاظتی نه فقط به تجهیزات، بلکه به طراحی اصولی، تنظیم دقیق و نگهداری منظم وابسته است. تشخیص هوشمند و واکنش سریع به خطا، رمز حفظ پایداری شبکههای قدرت پیچیدهی امروز است.
مطالعات موردی و مثالهای عملی
درک دقیق انواع اتصال کوتاه و روشهای مقابله با آنها، زمانی کامل میشود که با نمونههای واقعی از شبکههای قدرت مواجه شویم. در این بخش، به بررسی چند مورد عملی از وقوع اتصال کوتاه در بخشهای مختلف سیستم قدرت میپردازیم تا با دلایل، پیامدها و اقدامات اصلاحی آشنا شویم.
اتصال کوتاه تکفاز به زمین در شبکه توزیع شهری
مکان: پست فشار متوسط یک منطقه مسکونی
نوع خطا: Single Line-to-Ground یا (SLG)
علت: نفوذ رطوبت به جعبه ترمینال کابل
علائم: عملکرد رله جریان زمین، افت ولتاژ در یک فاز، خاموشی در بخشی از فیدر
اقدام اصلاحی: تعویض ترمینال، افزایش سطح عایقبندی، اضافه کردن هیتر در تابلو برای جلوگیری از رطوبت
درس مهم: حتی سادهترین خطاها در تجهیزات فرعی میتوانند باعث اختلال گسترده شوند. نگهداری پیشگیرانه حیاتی است.
خطای دو فاز به زمین در خط هوایی روستایی
مکان: خط 20 کیلوولت روستایی
نوع خطا: Double Line-to-Ground یا (DLG)
علت: سقوط شاخه درخت در طوفان و برخورد با دو فاز همزمان
علائم: افزایش جریان در دو فاز، عملکرد رله زمین و فیوز خط
اقدام اصلاحی: اصلاح مسیر خط از درختان، اجرای طرحهای پایش خودکار در مناطق بحرانی
درس مهم: شرایط جوی از عوامل اصلی ایجاد خطاهای زمین هستند. پایش محیطی نقش پیشگیرانه مهمی دارد.
اتصال سهفاز در تابلو فشار متوسط کارخانه صنعتی
مکان: کارخانه فولاد
نوع خطا: Three-Phase Fault
علت: شکست عایق داخلی باسداکت بر اثر افزایش بیش از حد دما
علائم: صدای انفجار، قطع کامل برق، آسیب شدید به تابلو
اقدام اصلاحی: نصب سنسور دما، ارتقای تجهیزات، جایگزینی تابلو با کلاس حرارتی بالاتر
درس مهم: خطاهای سهفاز بسیار نادر ولی مخرب هستند. پایش دما و کیفیت عایق در تابلوهای صنعتی اهمیت بالایی دارد.
خطای پیچیده LL + SLG در خط انتقال 63 کیلوولت
مکان: خط انتقال بین دو پست فوق توزیع
نوع خطا: Line-to-Line + Single Line-to-Ground
علت: شکست پایه مقره در برج انتقال
علائم: اعوجاج شدید در شکل موج، عملکرد چند رله بهصورت همزمان، قطع اتوماتیک خط
اقدام اصلاحی: تعویض مقرهها، بازبینی پستها، بروزرسانی تنظیمات رلهها با تحلیل مولفههای متقارن
درس مهم: در خطاهای پیچیده، فقط با تحلیل دقیق و تجهیزات مدرن میتوان عملکرد درست سیستم حفاظتی را تضمین کرد.
مطالعات موردی نشان میدهند که خطاها میتوانند در هر بخشی از سیستم قدرت و به دلایل گوناگون (محیطی، فنی، انسانی) رخ دهند. آنچه اهمیت دارد، آمادگی سیستم در تشخیص، واکنش سریع و اصلاح بهینه خطا است. با ترکیب دانش تئوری، تجهیزات حفاظتی مناسب، و تجربه عملی، میتوان شبکهای پایدار و ایمن ایجاد کرد.
نتیجهگیری
اتصال کوتاه یکی از مهمترین چالشهای سیستمهای قدرت است که میتواند عملکرد شبکه را بهطور جدی مختل کند. این خطاها در انواع متقارن و نامتقارن رخ میدهند و شناخت دقیق آنها برای طراحی حفاظت مؤثر ضروری است. خطای تکفاز به زمین شایعترین، و خطای سهفاز شدیدترین نوع است. تحلیل درست، استفاده از رلههای حفاظتی مناسب و سیستم زمینکردن مؤثر، نقش کلیدی در کنترل پیامدهای اتصال کوتاه دارند. مطالعات عملی نشان میدهند که خطاها در سادهترین تجهیزات هم ممکن است رخ دهند. ترکیب دانش فنی، تجربه میدانی و ابزارهای دیجیتال، بهترین راه مقابله با این پدیده است. مدیریت هوشمندانه اتصال کوتاه، ضامن پایداری و ایمنی شبکه خواهد بود.
سوالات متداول
اتصال کوتاه زمانی رخ میدهد که بین دو نقطه با اختلاف پتانسیل بالا، مسیری با مقاومت یا امپدانس بسیار کم برقرار شود. این پدیده منجر به عبور جریان بسیار زیاد میشود که میتواند تجهیزات را بسوزاند، باعث آتشسوزی شود یا کل سیستم را از کار بیندازد.
عوامل مختلفی مانند شکست عایق، نفوذ رطوبت، خطای انسانی، برخورد اشیاء خارجی با خطوط برق، خرابی تجهیزات یا حوادث طبیعی مانند باد شدید و طوفان میتوانند باعث بروز اتصال کوتاه شوند.
خطای تکفاز به زمین (Single Line-to-Ground) رایجترین نوع اتصال کوتاه است و حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد کل خطاها را شامل میشود، بهویژه در شبکههای توزیع.
استفاده از رلههای حفاظتی دقیق و سریع، سیستم زمینکردن مناسب، نگهداری منظم تجهیزات، و پایش بلادرنگ شبکه از مهمترین راهکارهای پیشگیری و کاهش آسیبهای ناشی از اتصال کوتاه هستند.