روش صحیح اتصال شینه‌های تابلو برق

آسیب دیدن اتصال

حتی یک اتصال که به درستی طراحی و نصب شده است در مرور زمان، در معرض تخریب از طریق مکانیسم‌های مختلف قرار دارد. خبر خوب این است  تا زمانی که مقاومت تماسی از آستانه خاصی عبور نکرده باشد، این پدیده‌ها عموماً کند هستند.

از آن‌جایی که عواقب منفی تخریب معمولاً تا زمانی که هنوز خیلی حاد نشده‌اند، آشکار نمی‌شوند، ممکن است نظارت منظم بر اتصال، مورد نیاز باشد. این نظارت، معمولاً با مانیتورینگ دما و همچنین سرعت افزایش آن در نقطه اتصال انجام می‌شود.

مکانیسم‌های تخریب عبارتند از:

• اکسیداسیون سطوح تماسی فلز: تمیز کردن سطوح قبل از مونتاژ نقطه اتصال، نقش مهمی در به حداقل رساندن اثر اکسیداسیون دارد. در برخی موارد، افزودن ماده‌ای مانند ژل‌پترولیوم (ماده‌ای شبیه به وازلین) در اطراف محل تماس برای جلوگیری از نفوذ اکسیژن، روند تخریب را کاهش می‌دهد.
• خوردگی: زمانی اتفاق می‌افتد که یک واکنش الکتروشیمیایی بین سطح شینه و محیط اطراف اتفاق می‌افتد. باز هم، افزودن ماده‌ای مانند ژل نفتی می‌تواند در اینجا کمک کند.
• خستگی: عبارت است از آسیب تسریع شده در سطح دو شینه‌ای که در تماس با یکدیگر قرار می‌گیرند در اثر سیکل‌های مکرر انبساط/انقباض یا ارتعاش و امثال آن. این امر، زمانی اتفاق می‌افتد که دما محیط تغییرات قابل توجهی داشته باشند. دامنه خستگی، معمولاً زیر ۱۰۰ نانومتر است و در اثر لرزش، سیکل‌های حرارتی و حتی تغییرات بار کوچک ایجاد می‌شود. مکانیسم‌های خستگی فلزات به طور کامل شناخته نشده، اما این حرکت باعث سایش سطح شینه‌ها می‌شود که به نوبه خود منجر به اکسیداسیون و سایش بیشتر در اتصال می‌شوند. در نهایت، تجمع ضایعات سایش و ذرات اضافی روی سطوح منجر به ایجاد یک لایه عایق بین آنچه قبلاً سطوح تماس موثری بوده، می‌شوند.

علاوه بر سیکل‌های حرارتی که باعث ایجاد خستگی در محل اتصال می‌شوند، تغییرات مکرر دما در طولانی مدت زیان‌های دیگری هم دارد. این تغییرات باعث تغییرات ابعادی در طول شینه‌ها می‌شود. تغییر به غیر از دفرمه‌کردن شینه‌بندی از نقاط اتصال، تدریجا روی نقاط اتصال شینه به مقره‌ها هم تاثیر می‌گذارد. لذا گاهی بسته به ویژگی‌های طول شینه، محدوده دما و هندسه نصب، ممکن است لازم باشد یک عنصر انعطاف‌پذیر در آرایش شینه گنجانده شود.

جمع‌بندی  

اجرای یک اتصال کم‌مقاومت، موثر و قابل اعتماد برای شینه‌ها نیاز به تجزیه و تحلیل، ملاحظات الکتریکی، مکانیکی، حرارتی و بررسی خواص مواد دارد. اثرات تغییر دما و به ویژه افزایش آن، عامل مهمی در انتخاب و مهندسی اتصال است. شینه‌های چند‌لایه از چندین لایه ورقه‌های نازک با لایه بیرونی ضخیم‌تر در هر طرف ساخته می‌شوند. این مجموعه را می‌توان پرچ کرد یا با پیچ و مهره بست. یک تکنیک جدیدتر، جوشکاری با فشار است، که در آن لایه‌ها از طریق جریان مستقیم اعمال شده به قطعات تحت فشار به یکدیگر جوش داده می‌شوند تا مجموعه‌ای با خواص شینه‌ای ساده و جامد تشکیل دهند.